Wegens omstandigheden voor onbepaalde tijd gesloten
Wegens omstandigheden voor onbepaalde tijd gesloten
Een dierencasus
Eén van de argumenten die genoemd wordt om de geslaagde behandelingen met homeopathie te verklaren is die van het placebo-effect. D.w.z. dat de patiënt alleen al geneest van de aandacht van de homeopaat of ervan overtuigd is dat het pilletje wel zal werken.
Misschien dat een dierencasus de meest sceptische lezers onder u er wel van kan overtuigen dat homeopathie meer is dan alleen maar suggestie.
Op een dag kwam mijn kat ’s avonds thuis en maakte gekke geluiden. Net of er iets in zijn keeltje was blijven steken dat hij eruit probeerde te hoesten. Na een tijdje ging hij op een slaapzak naast de bank liggen.
De volgende dag zat er weinig leven in het katertje. Hij wilde niet eten, drinken en was niet in beweging te krijgen. Af en toe maakte hij wel van die nare keelgeluiden. Zijn neusje was helemaal droog en zijn pootjes voelden ijskoud aan.
Ik besloot een collega te bellen die veel ervaring met dieren heeft. Nadat ik haar de symptomen doorgegeven had, koos zij ervoor om de kat een bepaald homeopathisch middel te geven. Het middel is in zijn materiële dosis een bekend, dodelijk vergif, maar in de homeopathie werkt het in verdunning juist tegen díie verschijnselen die op een vergiftiging lijken of er ook daadwerkelijk door ontstaan zijn.
Het idee van mijn collega was dat mijn Oktopoesje buiten een met rattengif vergiftigde muis of rat gegeten had. Het ‘keelschrapen’ zou dan te maken hebben met het branden in de keel door de bijtende werking van het gif na het eten of uitbraken (dat heb ik niet gezien, maar dat had hij misschien buiten gedaan).
Ik gaf hem snel een dosis en na 10 minuten zag ik een enorme schok door zijn lichaam gaan. Daarna stond hij op en liep heel moeizaam naar de keuken en naar buiten. Ik er achteraan, want ik was doodsbang dat hij er van doorging om ergens te sterven. Maar hij zocht een plekje in de tuin, deed een enorm grote plas en liep weer naar zijn dekentje bij de bank. Na een half uur gaf ik hem het middel nog eens. Toen ontspande hij zich en ging lekker opgekruld liggen slapen.
De volgende morgen werd hij pas wakker toen ik beneden kwam, rekte zich uit, smulde van de brokjes en was weer helemaal de oude.
Die genezing kwam vast niet van mijn aandacht, want aan aandacht ontbrak het Oktopoesje bij mij niet.
Hanneke Schrijvers, homeopaat, 050-5776467, www.hannekeschrijvers.nl