Homeopathie en ADHD (een druk jongetje)
De ruim zevenjarige J komt in 2000 met zijn moeder op consult omdat J altijd zo druk en wild is. Op school waren al wat suggesties gedaan voor nader onderzoek, maar de ouders besloten om eerst de homeopathie te proberen. Het label ADHD konden ze zelf wel bedenken, maar dat loste nog niets op.
J komt heel vrij binnen en babbelt erop los. Hij vertelt dat hij veel rond rent en dan ineens de weg kwijt is. Op school vindt hij het niet zo leuk, maar op rekenen is hij gek, want dat kan hij heel goed. Eigenlijk is hij overal heel goed in, zegt hij, en is hij nergens bang voor. Hij is dol op attractieparken en dan vooral op de meest spectaculaire dingen.
Terwijl J vertelt zit hij heel onrustig en maakt veel bewegingen met de tong en de mond. Alles aan hem is in beweging.
Als we verder in het gesprek komen, blijkt dat J ook een heel gevoelige kant heeft. Van enge voorstellingen krijgt hij nare dromen en roept dan jammerend om zijn moeder. Ook van het donker moet hij niets hebben; het nachtlampje is meestal aan. Hij blijkt heel regelmatig nachtmerries te hebben en plast vaak in zijn bed. Hij raakt daarvan in paniek en is dan bang dat Pokemon onder zijn bed zit.
De volgende informatie komt van zijn moeder: J heeft weinig ruzie. Hij heeft één goede vriend, want hij heeft geen behoefte aan veel vriendjes. Vroeger is hij wel wat gepest. Bij nieuwe mensen is hij ongehoorzaam, want hij weet dan nog niet wat er van hem verwacht wordt. Hij heeft een slechte concentratie en krijgt zijn werk op school niet af. J is niet leergierig, maar wel slim. Qua sociale, emotionele en motorische ontwikkeling loopt hij wat achter. (Toch heb ik door hoe hij praat juist het idee dat hij geestelijk een voorlijk jongetje is.)
In conflictsituaties handelt hij impulsief, wordt boos en gaat huilen, maar vertoont geen agressief gedrag. ‘Slaan is niets aan’, zegt hij zelf.
Nadat ik alle ‘ins en outs’ heb verzameld over de zwangerschap, bevalling, reacties op vaccinaties, ziektegeschiedenis e.d., maak ik de keuze voor een middel . Het idee van de ouders dat het beeld van hun zoon wel eens zou kunnen passen in de diagnose ADHD lijkt me niet onrealistisch.
In totaal heeft J in een periode van 3 maanden drie keer het homeopathische middel gekregen. De veranderingen kwamen geleidelijk, maar wel duidelijk. Na de derde afspraak besloten we even af te wachten hoe J zich verder zou ontwikkelen.
Kort geleden, tien jaar later, kwam ik de moeder van J ergens tegen. We raakten in gesprek en uiteraard vroeg ik hoe het met J ging. Ze sprak haar verbazing en blijdschap uit over het feit dat de homeopathie zoveel had bijgedragen aan het tot rust brengen aan haar zoon. Ze heeft na die tijd nooit meer de behoefte gevoeld hulp in te roepen, aangezien zijn verdere ontwikkeling heel bevredigend en normaal was.
Hanneke Schrijvers, homeopaat, www.hannekeschrijvers.nl, 050-5776467