Wegens omstandigheden voor onbepaalde tijd gesloten
Wegens omstandigheden voor onbepaalde tijd gesloten
Uit de praktijk (geklapt); gordelroos
In september 2008 word ik op een avond gebeld door mevrouw H. Ik was heel verrast haar stem te horen, want we hadden elkaar al zo’n 16 jaar niet meer gesproken. Vroeger was ze bij me geweest met klachten van rheumatoïde artritis (ontstekingen aan de gewrichten) en nu bleek dat ze al drie jaar met de gevolgen van gordelroos zat. In 2006 was ze met ernstige pijnklachten op de borst naar het ziekenhuis gebracht, wat een longontsteking bleek te zijn, maar een verpleegster ontdekte ook grote rode plekken op haar rechter borst. Dat was gordelroos en dat verklaarde een groot deel van de ondraaglijke pijnen.
Tot overmaat van ramp liep ze ook nog een bacteriële infectie op die plek op (krabben aan de blaren die ontstaan waren) en werd de zaak gecompliceerd met wondroos. De pijn wilde niet wijken, ook niet nadat de uitslag op de borst al verdwenen was.
Na verloop van tijd kreeg ze in het ziekenhuis een behandeldeling waarbij via naalden in de rug enkele zenuwen dood gemaakt werden, maar het mocht niet baten. Daarna kreeg ze morfine en de pijnstiller lyrica. Nadat ook dit niet bleek te helpen, kwam ze terug in het ziekenhuis waar de behandeld arts zich behoorlijk dood schrok, want mevrouw vertoonde symptomen van een morfine verslaving. Weer maanden later besloot ze mij te bellen.
We gingen aan de slag en ik vernam wat de bijzonderheden van haar pijnen waren. Opvallend was o.a. dat ze zich in bed heel goed voelde en dat ze het liefst op de pijnlijke kant lag. Daarnaast was het een belangrijk gegeven dat een paar maanden geleden haar zuster plotseling overleden was. Met deze zus had mevrouw H. een speciale band en de klap was dan ook hard aangekomen. Sinds dat moment waren de zenuwpijnen van de gordelroos weer fors toegenomen.
Met alle persoonlijke gegevens die ik nog van vroeger van mevrouw H. had en de nieuwe gegevens rond de gordelroos, schreef ik haar een homeopathisch middel voor. De eerste week leek dat wel te helpen, maar in week 2 en 3 kwam de oude pijn weer terug en deed het middel weinig. Dit betekende dat het wel paste bij de klacht maar niet het juiste middel voor haar was.
Ik besloot een volgend middel te geven. Ook dat werkte eerst wel, dit keer wel een maand, maar daarna wilde het toch niet goed doorzetten. Integendeel, de oude klachten kwamen weer terug.
Na weer een gesprek en na weer een analyse van alle gegevens kwam ik op een derde middel. Dit middel lag niet zo voor de hand, want in mijn boeken wordt het niet bij gordelroos (herpes zoster) vermeld. Maar het is wel een middel met erge neuralgische pijnen (zenuwpijnen), klachten die verbeteren door stevige druk en klachten die ontstaan door verdriet. Ik besloot het toch te geven, want ook vlak voor het ontstaan van de gordelroos had zich een ernstige, emotionele schok voorgedaan.
Gelukkig sloeg dit middel wel langdurig aan en is mevrouw H. nu bijna verlost van de gekmakende pijnen. Aangezien mevrouw H in de loop der jaren ook longemfyseem heeft ontwikkeld, gaan we in de nabije toekomst ook voorzichtig verder met een meer constitutioneel middel. D.w.z. met een homeopatisch middel dat past bij nog een groter geheel van de klachten van mevrouw H. We hopen op die manier de kwaliteit van leven nog een zetje in de goede richting te geven.
Hanneke Schrijvers, homeopaat, www.hannekeschrijvers.nl 050-5776467